Beter een heel mens dan een goed mens. Volgens Carl Gustav Jung, psychoanalyticus en mysticus, is het belangrijk dat we onszelf helemaal accepteren, de lichte én donkere kanten van onze zelf. Doen we dat niet, dan projecteren we onze ‘schaduw’, zoals hij dat noemde, op de buitenwereld.
ALS ALLES WAAR MAG ZIJN, LICHT EN DONKER
Voor mij is alles licht en donker en leef ik ook mijn schaduwkanten. Ik moet wel.
Doe ik het niet dan gaan ze bonzen op de deur, ook zij willen tijd en aandacht van mij. Er was een tijd, eigenlijk nog niet zo heel lang geleden, dat ze er niet waren.
Niet voor de buitenwereld. Ik zeg niet dat ik leefde voor de schone schijn, nee dat niet. Maar ik duwde ze heel ver weg. En uiteindelijk gaat het dan in je scheuren.
Eigenlijk vind ik die schaduwkant van mensen wel leuk,
de naughty side, de boze kant.
En al die kanten die we liever niet laten zien. Het vertelt zoveel over jou en je behoeftes. Wanneer we contact maken met die kant dan weten we vaak beter waar we naar toe willen. Anders ben je eigenlijk een stuurloos schip, dat maar één kant op wil en laten we wel wezen, het is nog nooit zo donker geweest of het is weer licht geworden.
