Het gedicht, De herberg van Rumi staat ingelijst op mijn bureau. Om mij eraan te herinneren, dat al mijn emoties welkom zijn. Natuurlijk heb ik voorkeuren en laat ik sommige emoties echt liever buiten wachten. Nu even niet denk ik dan. Uiteindelijk maak ik plaats voor allemaal. Want, misschien hebben ze wel iets belangrijks te vertellen.
DE HERBERG
Mens-zijn is een herberg.
Elke ochtend verschijnt er een nieuwe gast.
Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
Een flits van inzicht komt,
als een onverwachte gast.
Verwelkom ze allemaal en onthaal ze gastvrij!
Ook al zijn het een hoop zorgen,
die jouw huis overhoop halen.
Behandel dan nog steeds elke gast met respect.
Hij ruimt misschien wel bij je op,
om plaats te maken voor extase.
De sombere gedachte, de schaamte, het venijn
Ontmoet ze met een glimlach bij de deur,
en vraag of ze binnen willen komen.
Wees dankbaar voor wie er komt.
Want ieder van hen is gestuurd,
als een gids uit het onbekende.
Rumi
(1207 – 1273)
filosoof en dichter
