Doodlopende weg. Welke signalen negeer jij?
Op een mooie zomeravond wandel ik met mijn vriendin over de dijken dichtbij haar huis. Het is hoog water en de route die we graag lopen door de uiterwaarden is ondergelopen. ‘Gelukkig’ staan er hekken en borden met: hoog water, ga terug en keer om. Verderop in het water staat een bord dat nog net boven het water uitkomt met: ‘doodlopende weg’. We staan er samen naar te kijken en moeten er hard lachen. We lachen omdat het hier zo duidelijk is dat we niet door kunnen op de gekozen weg. In ons eigen leven zijn we vaak geneigd de signalen te negeren en door te lopen. Ook al loopt die weg dood.
